نخستین بانکداران جهان چه کسانی بودند؟؟  

خانواده‌ای یهودی همزمان با هخامنشیان نخستین بانک را در بابل تأسیس کردند.

قدیمی‌ترین بانک جهان را خانواده‌ای یهودی در بابل تأسیس کردند و نام بانک از همان دوران به‌جای ماند.

آغاز کار این خانواده با تأسیس تجارتخانه‌ای در بابل بود. خانواده «اِگیبی» که نامشان یادآور نام یعقوب است، در سال 690ق‌م، کمی پس از انهدام سامریه و تبعید اسرائیلیان، در پایتخت کلده مستقر شدند. تجارتخانه آنها مشهورترین تجارتخانه بابل بود.

تجارتخانه‌های بابل مورد اعتماد دستگاه سلطنت بودند و نقش مهمی در فعالیت اقتصادی بازی می‌کردند. این مردان هم کارگزار اقتصادی، هم صراف، محضردار و هم وکیل‌مدافع بودند. استفاده از نقره به‌عنوان عیار اصلی پول، دخالت آنها را در زندگی روزانه تسهیل می‌کرد.

از این میان، خانواده اگیبی به‌ویژه در امور بانکی سرآمد شدند. از ویژگیهای بانکداری این خانواده بهره نگرفتن بود. آنها به سفارش تورات درمورد منع بهره به هر شکل احترام می‌گذاشتند.

در تورات آمده: «تو می‌توانی از بیگانه بهره بگیری اما از برادرت هرگز.» و عجیب اینکه خانواده اگیبی با آنکه از جای دیگری به بابل مهاجرت کرده بودند، تمام کلدانیان را برادر خود تلقی می‌کردند و از آنان مطالبه بهره نمی‌کردند.

این مطلب از نامه یک بدهکار به خانواده اگیبی برمی‌آید: «140 سیکل بپرداز در مقابل نقره خودت، اما در میان ما صحبت بهره مطرح نیست، ما هر دو اصیل‌زاده هستیم.»
از ابتکارات اگیبی‌ها در بانکداری ابداع نوعی عملیات مالی بود که در آن دوره بی‌نظیر بود و آن، پرداخت وام در مقابل دریافت گرویی یا چیزی به امانت بود. این ابتکار باعث شد وام‌گیری بسیار آسان شود.

اگیبی‌ها علاوه بر فعالیتهای بانکداری به سوداگری نیز می‌پرداختند، از جمله خرید و فروش، مبادله، اجاره مستغلات و اموال غیرمنقول (خانه، زمین، مزرعه). آنان همچنین، کار تجارت برده و به‌طور ضمنی خرید و فروش چارپایان را نیز انجام می‌دادند.

اگیبی‌ها همچنین به وکالت نیز می‌پرداختند و موکلان آنان همه از مقامات درباری، اعضای خاندان سلطنتی و افراد بسیار ثروتمند بودند.

در آغاز سلطنت نبونید، پادشاه ستمگر بابل که از کورش هخامنشی شکست خورد، رئیس خانواده اگیبی «نبوآهه‌ایدین» بود. پس از مرگ و در سال 543ق‌م، پسرش «ایدی‌مردوک‌بالاتو» فعالیت مستغلاتی و ارضی خود را توسعه داد. این اسامی نشان می‌دهد که خانواده اگیبی به‌نشانه وابستگی و ادغام خود در تمدن کلدانی، نامهای بابلی برای خود انتخاب کرده بودند.

همین گزینش سبب شد کلدانیان را برادران خود بشمارند و از طرف دیگر، به آنان امتیازی در جهت مالکیت زمین نیز داد.

منبع:خبرگزاری میراث فرهنگی